Çayır Nedir?
Genellikle taban suyunun yüksek olduğu topraklarda kendiliğinden yetişen veya taban arazilerde suni olarak tesis edilen, çoğunlukla yüksek boylu, kök-sap ve sülük oluşturmayan bitkilerden oluşan ve genellikle biçilerek değerlendirilen yem alanlarına çayır denilmektedir. Suni çayırlar, çok yılık-uzun ömürlü yem bitkileri ile kurulursa “devamlı suni çayırlar”, tek yıllık-kısa ömürlü yem bitkileri ile kurulursa “geçici suni çayırlar” denir. Dik gelişen, uzun boylu ve yumak oluşturan yem bitkileri çok değerli çayır bitkileridir.
Mera Nedir?
Üzerinde çiftlik hayvanlarının otlatılmasına
elverişli doğal veya suni bir bitki örtüsü bulunduran yem alanlarına mera
denilmektedir. Meralar çayırlardan farklı olarak nispeten daha yüksek yerlerde
(yaylalarda), taban suyunun derinlerde olduğu, kıraç ve eğimli araziler
üzerinde bulunur. Aynı çayır ve mera üzerinde buğdaygil ve baklagil yem
bitkileri karışık olarak bir arada yetişir. Özellikle otlatmaya dayanıklı olan
kısa boylu, stolonlu (sülük) ve köksaplı (rizom) yem bitkileri aynı zamanda,
soğuğa, kurağa ve sıcağa da çok dayanıklı olduklarından, bunlar çok değerli
mera bitkileridir.
Meralar, tabi (doğal) ve suni (yapay) olmak üzere başlıca
iki şekilde gruplandırılır. Tabi meralar kendi içinde tabani kıraç, step,
ilkbahar, yaz, sonbahar, orman içi, orman altı, maki (çalılık), yayla
(<2000m) ve Alp (>2000m) meraları olarak sınıflandırılır. Suni meralar
ise kendi içinde devamlı meralar, geçici meralar, ekim nöbeti meralar, kış
meralar ve sulu meralar gibi değişik şekillerde sınıflandırılır.
Suni Meralar
Devamlı Suni Meralar: Uzun bir süre (10 yıldan daha fazla)
hayvan otlatmak için kurulan, yem üretimini artırmak, otlatma kapasitesini
yükseltmek ve toprağı erozyona karşı korumak için tesis edilen suni meralardır.
Üzerinde ekonomik olarak tarla tarımı yapmaya uygun olmayan tarla arazilerinin
değerlendirilmesinde bu tip meralardan yararlanılabilir.
Geçici Suni Meralar: Genellikle tek yıllık yem bitkileri
(fiğ, yem bezelyesi, adi mürdümük, yem börülcesi ve İtalyan çimi gibi) ile
kurulan ve bulundukları yeri sadece bir yıl işgal eden suni meralardır.
Ekim Nöbeti Meraları: Tarla tarımı yapılan topraklarda ekim
nöbeti içerisinde kısa ve uzun süreli olarak tesis edilen meralardır. Amaç,
işletmenin kaba yem ihtiyacını gidermek ve yapısı bozulan toprağı ıslah
etmektir. 5 yıldan daha az ekim nöbetinde yer alan meralara “kısa ekim nöbeti
meraları”, 5 yıldan daha fazla ekim nöbetinde yer alan meralara ise “uzun ekim
nöbeti meraları” denir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder